Biyografi
İbni Haldun, 27 Mayıs 1332 tarihinde Tunus’ta doğmuş ve 19 Mart 1406 tarihinde Kahire’de 74 yaşında vefat etmiştir. Tam adı Ebu Zeyd Abdurrahman bin Muhammed bin Haldun el Hadramî olan İbni Haldun, köklü bir Arap ailesine mensuptur. Eğitimine Tunus ve Fas medreselerinde başlamış, burada teoloji, fıkıh, mantık, edebiyat ve matematik gibi dersler almıştır.
Genç yaşta siyasi ve idari hayata atılan İbni Haldun, 17 yaşında Büyük Veba Salgını sırasında ailesini kaybetmiştir. Eğitimini tamamladıktan sonra, Tunus’ta Hafsid hanedanının yazmanı olarak çalışmaya başlamıştır. İbni Haldun, köy ve kent yaşamı arasındaki farklılıkları inceleyerek toplumsal çözümlemeler yapmış, köy halkının daha sağlam ve özgüvenli olduğunu savunmuştur.
Ayrıca, tüm krallıkların doğum, gelişme, duraklama ve ölüm evreleri olduğunu öne sürmüştür. Tunus ve Fas’ta devlet görevlerinde bulunduktan sonra Gırnata ve Mısır’da çalışmış, siyasi iftiralar nedeniyle hapse girmiştir. Ancak, sultanın ölümüyle serbest kalmış ve Endülüs’e giderek elçilik yapmıştır.
İbni Haldun, Mısır’a yerleşerek burada 6 defa Maliki kadılığı yapmış, adalet anlayışı nedeniyle bazı iftiralara maruz kalmıştır. 1401 yılında Timurlenk ile görüşmesi tarihe geçmiştir. İbni Haldun, yaşamı boyunca birçok önemli eser kaleme almış ve sosyolojinin kurucusu olarak kabul edilmiştir.
Hayatı boyunca birçok zorlukla karşılaşmış, ancak bilimsel çalışmalara devam etmiştir. 17 Mart 1406 tarihinde Kahire’de vefat eden İbni Haldun, Nasr Kapısı dışında Sufiyye Kabristanı’na defnedilmiştir.
Vefat Bilgisi
Kahire, Mısır