Biyografi
İsmail Safa, 21 Mart 1867 tarihinde Mekke, Suudi Arabistan'da doğmuş ve 24 Mart 1901 tarihinde Sivas'ta 34 yaşında verem hastalığından vefat etmiştir. Tanzimat'tan Servet-i Fünun dönemine geçiş dönemi şairlerinden biri olarak tanınan İsmail Safa, içli şiirleriyle dikkat çekmiştir. Dedesi Trabzonlu bir tacir, babası ise şiirler yazan Mehmed Behçet Efendi'dir.
Annesini altı yaşında, babasını ise on bir yaşında kaybeden Safa, 1878 yılında kardeşleriyle birlikte İstanbul'a gelmiştir. Darüşşafaka'ya kaydedilen İsmail Safa, okulda başarılı bir öğrenci olmasına rağmen öksüz olmanın getirdiği hüzün ve kardeşlerinin sorumluluğu nedeniyle zor bir çocukluk geçirmiştir. 1895 yılında ikinci evliliğini yaptıktan sonra verem hastalığına yakalanmış, hastalığı nedeniyle Midilli'ye gitmiştir.
Abdülhamit II döneminde aydınlar arasında yer almış, devlet yönetimi tarafından gözaltında tutulmuştur. 1900 yılında Sivas'a sürgün olarak atanmış, burada iki kızını kaybetmiştir. Eserlerinde hem eski hem de yeni edebiyat unsurlarını harmanlayarak, tabiat, aşk, aile, Allah, kâinat ve ölüm temalarını işlemiştir.
İsmail Safa, yazar Peyami Safa ve gazeteci İlhami Safa'nın babasıdır. Şiirlerinde zaman zaman 'Kâmil' takma adını kullanmıştır. Eserleri arasında 'Sünühat', 'Huz Mâ-Safâ', 'Mağdûre-i Sevdâ', 'Mevlid-i Peder-i Ziyâret', 'Mensiyyât', 'Mülâhazat-ı Edebiyye', 'Hissiyât' ve 'Muhâkemât-ı Edebiyye' bulunmaktadır.