Biyografi
Rabindranath Tagore, 7 Mayıs 1861 tarihinde Hindistan'ın Kalküta şehrinde doğmuştur. Babası Maharshi Devendranath Tagore, varlıklı bir din adamıdır. Genç yaşta şiir yazmaya başlayan Tagore, 17 yaşında Londra'ya gönderilmiş ve burada hukuk eğitimi almıştır.
19. yüzyılın başlarında Bengalli Raca Rammahun Roy'un etkisiyle, geleneksel Hindu inançlarının ötesine geçerek panteist bir dünya görüşü geliştirmiştir. 1880'lerde yayımladığı şarkı kitaplarının ardından, 1890 yılında daha olgun bir üslup ile 'Manasi' adlı eserini yayımlamıştır.
Tagore, Hindistan'ın bağımsızlığına yönelik bir amaç gütmemiş, ancak toplumsal ve siyasal sorunlarla ilgilenmiştir. 1883 yılında 10 yaşındaki eşi Mrinalini Devi ile evlenmiş, 5 çocuğu olmuştur. Eşi 1902 yılında apandisit nedeniyle vefat etmiştir.
Tagore, 1902-1907 yılları arasında zor bir dönem geçirmiş, bu süreçte en güzel şiirlerinden bazılarını yazmıştır. 1910 yılında 'Gitanjali' adlı eserinin İngilizce çevirisi ile uluslararası alanda tanınmaya başlamış, 1913 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmıştır. 1915 yılında 'Sir' unvanı verilmiş, ancak 1919 yılında Amritsar Katliamı'nı protesto etmek amacıyla bu unvanı geri vermiştir.
Tagore, yaşamının son 25 yılında 21 kitap yayımlamış ve dünya genelinde birçok konferans vermiştir. Ayrıca, 1901 yılında Santiniketan adında bir okul kurmuş ve 1921 yılında Visva-Bharati Üniversitesi'ni açmıştır. 7 Ağustos 1941 tarihinde 80 yaşında Kalküta'da vefat etmiştir.