Biyografi
Süleyman Nazif, 29 Ocak 1870 tarihinde Diyarbakır'da doğmuş, 4 Ocak 1927'de İstanbul'da 57 yaşında hayatını kaybetmiştir. Servet-i Fünun dönemi şairi olan Nazif, edebi anlayış ve tarz olarak Namık Kemal'in devamıdır. Babası şair ve tarihçi Mehmet Sait Paşa, annesi ise bir aşiret liderinin kızı olan Ayşe Hanım'dır.
Eğitimine 1874 yılında Maraş'ta başlamış, daha sonra Diyarbakır'a dönerek rüştiyede devam etmiştir. 1879'da Mardin'e döndüğünde babasından dersler alarak Arapça, Farsça ve Fransızca öğrenmiştir. Osmanlı ve Cumhuriyet döneminin önemli Kürt aydınlarından biri olan Nazif, şair Faik Ali Ozansoy'un ağabeyidir.
1908'de İstanbul'a döndükten sonra gazetecilik yapmaya başlamış, Ebüzziya Tevfik ile birlikte yeni Tasvir-i Efkâr Gazetesi'ni çıkarmıştır. Ancak gazete kısa sürede kapanmış, bu durum onun yazar olarak tanınmasına vesile olmuştur. 1915'te İstanbul'a döndükten sonra Basra, Kastamonu, Trabzon, Musul ve Bağdat valiliklerinde bulunmuş, ancak bu görevleri hakkıyla başaramadığı için yazarlık kariyerine yönelmiştir.
Edebi kişiliği, hem nazım hem de nesir alanında eserler vermesiyle tanınır. 1908'den sonra nesir alanında kendini göstermiştir. Şiirlerinde sosyal davalara ve ferdî hislenişlere yer vermiştir.
1922'de Millî Mücadele'nin başarılı olması üzerine İstanbul'a dönmüş ve yazı faaliyetlerine yeniden başlamıştır. 4 Ocak 1927'de Zatürre hastalığı nedeniyle vefat etmiştir.